یک بازی بی و سر و صدا
در دنیای بازی های رایانه ای بازی هایخوب و بد فراوانند.تبلیغات می تواند یک بازی در پیت مانند freedom fighters را به یک بازی محبوب تبدیل کند و یا عرضه همزمان یکبازی خوب با یک عنوان بسیار معروف باعث شود کسی نام آن را هم نشنود.
برای بررسی پرونده یک بازی دلایل زیادیوجود دارد.این بار به سراغ یک بازی بسیار خوبی رفتیم که به دلایل نامعلومی هیچوقتاز آن برده نشدو بازی کننده های زیادی
از یک تجربه خوب محروم ماندند.
اوایل سال 2000 بود که یک بازی برایکنسول پلی استیشن در چهار سی دی عرضه شد که فیر افکت نام داشت.آن زمان دور بازیهای سوم شخص مانند رزیدنت اویل بود و ما هم به گمان اینکه فیرافکت یک بازی سوم شخصمعمولی است آنرا گرفتیم.
اما بعد از یک بار بازی کردن نظرمان کاملاً چیز دیگری بود.بازی با یکانیمیشن هیجان انگیز آغاز می شود که به سبک انیمی های ژاپنی است.یک آغاز مبهم وتحریک کننده برای ماجرایی که هیچ ایده ای از آن ندارید.
یک مراسم مذهبی عجیب چینی و شخصی که باچاقو به یک دختر که به نظر می رسد مرکز توجه مراسم باشد حمله می کند ولی نه سرنوشتدختر معلوم می شد و نه هویت حمله کننده.
این صحنه ای است که باید جزئیات آن را بهخاطر می سپردید که وقتی در آخرین مرحله بازی با آن روبرو شدید بطور کامل بهت زدهشوید؛بلافاصله بازی آغاز می شد.فیر افکت سه قهرمان دارد که هر سه مزدور هستند و بهاستخدام یک میلیونر چینی درآمده اند تا دختر گمشده اش را پیدا کنند.
هانا اولین قهرمان بازی است که بیشترداستان حول و حوش اوست.گلاس دومین عضو گروه ظاهری خشن دارد و کم حرف می زند.دیکرهبر گروه و مسئول قرار دادهاست .بازی بطور متناوب و سریع بین این سه نفر تغییر میکند و هر چند وقت یکبار باید شخصیت دیگر را هدایت کنید.
هر سه شخصیت خصوصیات یکسانی دارندو تنهاعامل تغییر شخصیت،روایت داستان از سه زاویه مختلف است.بدون اغراق باید بگویم روایتداستان فیرافکت بی نظیر است و تا به حال در هیچ بازی رایانه ای دیگر،داستانی بههیجان انگیزی این چنین از چند زاویه روایت نشده.
بازی نسبتاً مشکل بود.سازنده ها به هیچوجه به بازی کننده هاباج نداده بودند.این چیزی است که من بیشتر از همه چیز در بازیها دوست دارم.کوچکترین اشتباهی مساوی است با مرگ.هیچ قابلیت پر کردن خط سلامت دربازی وجود نداشت و هر جا بازی صلاح می دید وضعیت سلامت شخصیت را رو به راه می کرد.
بازی پر بود از رئیس های مختلف که مبارزهبا آنها به استراتژی و فکر نیاز داشت.معماهای منطقی بسیار زیاد و جذاببودند.مبارزه با دشمن ها مشکل بود ولی هیچ ایرادی نداشت.
سلاح ها متنوع بودند و برای انتخابهرکدام باید دلیل محکمی می داشتید.جالب ترین خصوصیت بازی گرافیک بی نظیر آن بود کههنوز هم مشابه آن را ندیده ایم .مکان ها و شخصیت ها دقیقاً همانند انیمی های ژاپنیبودند و رنگ های تند و مختلف باعث می شدند مکان ها زنده به نظر بیایند.
علاوه براین نوآوری ها،در میانه داستاندیک،یکی از سه شخصیت کشته می شد و همچنین گلاس یک بازوی خودش را از دست می داد!داستان بازی کاملاً جدی بود و نقطه اوج ماجرا جایی بود که گلاس و هانا رو در رویهم می ایستادند و شما با انتخاب یکی از آنها،دیگری را می کشتید و یک پایان بازی رامی دیدید.جالب اینجا بود که اگر بازی را روی درجه سخت بازی می کردید،در این صحنهکلیدی به شما امکان این داده می شد که هردو شخصیت را زنده نگه داریدو پایان اصلیرا ببینید.
فیرافکت 2 سال بعد دقیقاً با همانخصوصیات و گرافیک عرضه شد.بازی از نظر گیم پلی هیچ تفاوتی نکرده بود،فقط طولانی ترشده بود! اینبار همه چیزهایی که دوست داشتیم بیشتر شده بودند.
یک شخصیت جدید وارد داستان شده بود وداستان بازی مربوط به زمانی بود که آنها هنوز همدیگر را نمی شناختند.اینبار داستاناز چهار زاویه روایت می شد.معماها بسیار جالب تر بودند و داستان هم کماکان به رسمو رسومات چینی و بلایای جهنمی ناشی از این رسم ها،مربوط می شد.
در هر صحنه از بازی باید کاملاً هوشیارمی بودید و آماده فکر کردن! چون فیرافکت با اینکه یک بازی اکشن محسوب می شد،تعدادمعماهای منطقی اش از سایبریا بیشتر بود.اگر این بازی را تا به حال تجربهنکردید،پیشنهاد می کنم اینکار را بکنید.
هرچند که پیدا کردن این دو شماره که هرکدام 4 سی دی هستند بسیار مشکل است،اما اگر یک شبیه ساز خوب پلی استیشن دارید بدونمعطلی این کار را انجام دهید.شماره سوم بازی برای پلی استیشن 2 قرار بود عرضه شودو دمو آن هم نشان داده شد،اما به دلایلی طراحی بازی متوقف گردید.
بازی ,یک ,داستان ,های ,ها ,شخصیت ,یک بازی ,می شد ,بود که ,پلی استیشن ,که به
درباره این سایت